Carl Sagan on Pot ;
"The cannabis experience has greatly improved my appreciation for art, a subject which I had never much appreciated before. The understanding of the intent of the artist which I can achieve when high sometimes carries over to when I'm down. This is one of many human frontiers which cannabis has helped me traverse. There also have been some art-related insights - I don't know whether they are true or false, but they were fun to formulate. For example, I have spent some time high looking at the work of the Belgian surrealist Yves Tanguey. Some years later, I emerged from a long swim in the Caribbean and sank exhausted onto a beach formed from the erosion of a nearby coral reef. In idly examining the arcuate pastel-colored coral fragments which made up the beach, I saw before me a vast Tanguey painting. Perhaps Tanguey visited such a beach in his childhood.
A very similar improvement in my appreciation of music has occurred with cannabis. For the first time I have been able to hear the separate parts of a three-part harmony and the richness of the counterpoint. I have since discovered that professional musicians can quite easily keep many separate parts going simultaneously in their heads, but this was the first time for me. Again, the learning experience when high has at least to some extent carried over when I'm down. The enjoyment of food is amplified; tastes and aromas emerge that for some reason we ordinarily seem to be too busy to notice. I am able to give my full attention to the sensation. A potato will have a texture, a body, and taste like that of other potatoes, but much more so. Cannabis also enhances the enjoyment of sex - on the one hand it gives an exquisite sensitivity, but on the other hand it postpones orgasm: in part by distracting me with the profusion of image passing before my eyes. The actual duration of orgasm seems to lengthen greatly, but this may be the usual experience of time expansion which comes with cannabis smoking."
"If you wish to make an apple pie from scratch, you must first invent the universe."
Ne içindeyim zamanın,
When I say "Left turn," you must face towards your left hand. When I say "Right turn," you must face towards your right hand. When I say "About turn," you must face right round towards your back."
"Arslanın boynunda zincir bile olsa, bütün zincir yapanlara beydir arslan." -Mevlana
1847'de Afrika'nın ilk cumhuriyeti olmuşlar. 5. Amerikan Başkanı James Monroe'ye de desteğinden ötürü kıyak geçmişler, başkentlerini Monrovia yapmışlar. 1980'lere kadar kör topal kendi yağında kavrulmuş bu memleket 1980'de ordusundan darbeyi yemis. Ezelden beri atalarının zamanında Amerika'daki kölelik kariyerlerinden halen ekmek yiyen, ne hikmetse dedelerinin bu geçmişiyle Liberya'da statü sahibi olan 'elitlere' tepki olarak, ezilip büzülen yerleşik halkın yağız çocuğu Samuel Kanyon Doe isimli bir subay, organize ettiği askerlerle o zamanki başkan William R. Tolbert Jr.'i bir gece operasyonu ile ebedi huzura kavuşturmuş.
1990'ların başında Taylor artık silahlı gücünü oldukça arttırmış, iyice semirmiş bir adam. 1997'de Kaddafi dayısının desteğiyle varolan Doe'dan kalma hükümeti tamamen silip kendini başkan seçtirmiş. Taylor hükümeti Doe'dan kalma otoriter geleneği sürdürmüş, gene muhalif ne kadar kuvvet varsa silmiş süpürmüş. Liberya'da Taylor'ın başta olduğu 1997 - 2003 arası döneme 'İkinci İç Savaş' dönemi deniyor. Bu dönemde Liberya'nın görmediği felaket kalmamış. Charles Taylor'a eskiden destek, artık muhalif komşu ülkelerce fıştıklanan ayrılıkçı gruplar ve Taylor hükümetinin askerleri ülkeyi toz duman etmişler. Olan arada kalan köylüye olmuş tabi. Velhasıl , vay efendim bunlar isyancı, yok hökömet yanlısı derken köyleri basıp kadınları kaçırıp köle etmeleri, tecavüz etmeleri mi dersin, asker yapamadıkları küçük çocukları öldürdükleri anne babalarının yanında aç bırakmaları en sonunda yamyamlığa ittirmelerimi dersin, işkenceler sonucu sakat kötürüm kalan binlere, anasız babasız bir sürü sabi sübyana mı vah vah edersin, sonuçta Liberya Taylor'ın otoritesi altında silahı kuşananın atlı karıncaya beleş bilet kazandığı bir yer haline gelmiş. İç savaş sonunda Liberya'da 200.000 kişiden fazla kişi ölmüş. Bu durumları anlatan eski bir velet-askerin anılarından oluşan bir kitapta pek yeni çıkmış. (http://www.alongwaygone.com/)
